Dit kabinet ziet de erkende talen in Nederland als iets om trots op te zijn. Elke regio telt, dat geldt ook voor de taal waarin wij met elkaar spreken en elkaar verstaan.

Provincies en gemeenten mogen zelf besluiten aan welke projecten zij het geld besteden. Zo heeft de provincie Fryslân aangegeven het geld te willen besteden aan de zichtbaarheid van het Frysk in de openbare ruimte. De provincie Limburg wil de middelen inzetten voor het opzetten van het Hoes veur ’t Limburgs, de plek waar kennis- en expertise op het gebied van de Limburgse taal samenkomen.

Nederland heeft het Limburgs, Nedersaksisch en Fries eerder erkend als minderheidstalen onder het Europees Handvest voor regionale talen en talen van minderheden. Dit maakt dat de overheid verplicht is de talen te beschermen.  Voor het Limburgs en Nedersaksisch zijn hierover afspraken gemaakt met de betreffende decentrale overheden. Het Fries heeft als officiële taal in de provincie Fryslân een bijzondere positie. Afspraken hierover staan in de Wet Gebruik Friese Taal en de Bestjoersôfspraak Fryske taal en kultuer (BFTK). Het voorstel om ook het Papiaments op Bonaire onder het Handvest te erkennen ligt momenteel bij de Eerste en Tweede kamer, dit werd eerder besproken in de Bestuursafspraak Papiaments op Bonaire.